ach... "kłócenie bez kłótni", czyli na dobrą sprawę akceptacja. może dlatego tak odbieram bo lubię mieć "wszystko poukładane" - niemniej, nie w ramach przesadnego porządku.

Widać, że mnie nie znasz jeszcze. Ja się kłócę tylko pięknie! Żadnych złości. Takie kłócenie bez kłótni :)))

Lu: kłótnie niczego nie wnoszą, czy dobrego czy bardziej złego, nic.
Tomek: ok, tak.
Mars: może nie może tak, tylko po co.
Maks: z tego wszystkiego najbardziej cenna jest woda - jako rozpuszczalnik.
dzięki za czytanie, pozdrawiam.

Bardzo podoba mi się cykliczność dziejów i pytanie ezgystencjalne misternie ukryte. ;) Pozdr

W listopadowym konkursie pewnie by wygrał.

Wiersz dla mnie na tak.
Pozdrawiam.

Z Twoimi wierszami zawsze chcę się kłócić, burzą we mnie krew:)
Nie jestem jednak w stanie wydusić sensownego słowa, więc przygarniam wiersz, taki jaki jest. Inny. Na swój sposób piękny.