fantazje niedopowiedziane na temat słońca w małym mieście

głodne szczegółów ostatniego lądowania posrebrzanych ptaków

ścinający czubki drzew kopernik wbijający się w fosę

sto jeden powodów by ponad ćwierć wieku później taki lot się nie odbył

zaczadzeni synowie naszych czasów dają świadectwo

opowiadając o swoich snach

o niegdyś pięknych maszynach w różnych stadiach rozpadu

sceny uchwycone przez obiektywy kamer można włożyc między bajki

o głupich jasiach zamienionych w panów janów

cuda na patyku wręcz miodem płynące słowa

z głębi serca twardego jak głaz

pora wstać

oglądamy niemy film o dobrym aktorze

o niegasnących światłach rampy

a ja na to

ty to ja

pójdę z tobą ręka w rękę

nie będzie strachu ani niechęci do samotnego latania

kiedy powiesz skacz nie zapytam jak wysoko

przecież wyżej się nie da

a spadając pociagnę za sobą samotny fragment cudzego nieba

tuląc do serca pomyślę dokonało się

mimo wrzynającego się w gardło sznura

zatańczę ostatni raz tupacza