..."noszący" miało być

...wszystko byłoby w porządku, gdyby nie wers "z nazwą żeńskiego imienia" _____cóż to za wyrażenie? __skąd to wziąłeś!? Dlaczego nie prościej, np.: "noszącym żeńskie imię" ...albo podobnie __przecież ten "wytfur" razi sztucznością ...brzmi jak złe tłumaczenie z obcego języka

To psuje dobry skądinąd wiersz ...a szkoda

Pozdrawiam
.

są nazwy barów.
nawet z ową watą ;)

taki sobie
dużo waty

z nazwą żeńskiego imienia - niefortunnie to brzmi
nie ma nazw imion
są po prostu imiona

Beretta: z rozwojem jest tak, że cóż... od czasu do czasu się zwija, w kłębek ;)

Zenon: ten łańcuch ma wartość jednej nogi. dla złapania równowagi.

dzięki za czytanie, pozdrawiam.

Bardzo dużo powiedziałeś w tym krótkim i mądrym wierszu a zabieram refleksję:
"...siedzi we mnie osobisty wariat...co by było gdyby
zerwał się z łańcucha".
Pozdrawiam.

Wiersz podoba się.
Czyżby rozwój tożsamości został osiągnięty? :)
Pozdrawiam :)

Leszek: porównania jak zrównania.

Mgła: można by się zapytać czy to zjawisko jest z typu "jeszcze" a może "już". bo jak zwykle "czasy ciężkie"... ;))

Aidegaart: sakramentalne "momenty były" pamiętam w formie pytającej z satyrycznego radiowego "60 minut na godzinę" ;))
a z tym pisaniem jest jak z wodą w kranie - prawie zawsze jest ale jakby mocno nieźródlana...

dzięki, pozdrawiam.

w końcu przeczytałem wiersz, ufff! dziękuję Ci Krzysztofie, bo myślałem, że tutaj tylko piękne wiersze piszą. Nienachalna metaforyka, jakby lekki, ale to tylko pozory. Ten motyw z "wewnętrzną dyskusją" - genialny.
Piszesz sobą, piszesz tak, że można się z tym identyfikować, nawet jeśli się w TYM nie siedzi.
Dziękuję i pozdrawiam.
P.S. Tylko nie znikaj z poemaxa, bo masz takie momęty.

Krzysztof bardzo dobry wiersz
Nie tylko w peelu ten osobisty wariant siedzi :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)