nobody

Ze wszystkich rzeczy nieodwracalnych śmierć jest nieodwracalna najbardziej

Dla A.J.

Leżę chyba na dworze,

mróz i powietrze świeże.

Migają żółte zorze

na księżycowym serze,

smutno mi, Boże!

Choć ciągle w to nie wierzę,
wiem, że się nie odstanie -
wybrałaś inne zboże
na wieczne buszowanie,
księżyc w innym kolorze.

Układam pożegnanie,

że oczu nie otworzysz,

a dzień jak co dzień wstanie...

Powiedz, czy bardziej może

tęskno być, Panie?

Ilość odsłon: 1207

nobody

2-2 2-2 2-2 2-2 2-2 2-2 2-2 2-2

maj 23, 2018 20:36

Ten wiersz dość długo czekał na tytuł, bo jest on dla mnie szczególnie ważny, a nie mogłam znaleźć nic odpowiedniego. Wiem, że jest rozdźwięk między patosem tytułu a lekką niepoważnością dalszej treści, ale to właśnie ta bezradność i dezorientacja w obliczu nieodwracalnego :(

nobody

2-2 2-2 2-2 2-2 2-2 2-2 2-2 2-2

kwiecień 24, 2018 15:32

Nie jestem pewna, czy satyra to dobre określenie, kojarzy mi się ono bardziej z jakimś prześmiewaniem, kpinami. Tutaj chciałam stworzyć raczej coś na kształt tragikomedii, ale nie wiem jaki jest odpowiednik takiej formy dla wiersza.

Tomek

2-5