Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

MW

Utrata


Tatianie Sajdak

 

Pomiędzy tamtym domem a śniegiem Syberii

pisanie jest przekleństwem, słowa — sople lodu,

trącane dźwięczą martwą frazą jak kosteczki.

 

Gdzie głód do snu kołysał odebrane dzieci,

ćwiczył chłodem i ręką ciężką jak z ołowiu,

tam zostały na zawsze wśród  śniegów Syberii.

 

Zbiegają się godziny natrętne jak meszki,

wnikają w ciało okryte szmatami, znowu

stukają martwe słowa i martwe kosteczki.

 

Nie pamięta, kto zrobił jej to zdjęcie w sepii,

skąd je ma, lecz dzieci nie dała nikomu,

zostawiła na zawsze wśród śniegów Syberii.

 

Los zapisany w bieli żłobi świat kaleki,

ból pęka w samotności, zawsze po kryjomu,

stukają słowa martwą frazą jak kosteczki.

 

Teraz już nie jest pewna, może nie istnieli

naprawdę jej synowie, może perfidia losu,

zostawiła jej serce wśród śniegów Syberii,

stukają martwe słowa i martwe kosteczki.


Ilość odsłon: 1173

Komentarze

Joanna-d-m

2-5

kwiecień 28, 2018 22:34

Wstrząsnął,
na pewno.

Pozdrawiam

Dziwna

2-5

kwiecień 28, 2018 11:32

podziwiam
i formę, i treść

pozdrawiam

agnieszka wawrzyniak

2-22-22-2

kwiecień 27, 2018 22:52

... nie wiem czy to dobry wiersz, czy nie. Pewnie tytani połezji są obruszeni - ale odnoszę dość jednoznaczne wrażenie, że wszystko inne. obok
to pierdoły pierwszej wody, zapewne przez smutek, który mnie dopada. historię, która w jakimś sensie i mnie dotknęła. pozdrawiam. na smutno. agnieszka.

MW

2-4

kwiecień 27, 2018 07:09

Tomku, dziękuję za wizytę i refleksje pod tekstem.
Leszku, miło, że zajrzałeś. Tak, to villanella, prawie regularna ;)

Leszek.J

2-52-52-52-5

kwiecień 26, 2018 19:02

To miała być villanella a czy jest nie wiem za mało się znam, treść martyrologiczna przemawia.
Pozdrawiam

Tomek

2-5

kwiecień 25, 2018 11:25

*martwe kosteczki

Tomek

2-5

kwiecień 25, 2018 11:24

Czytam, jak smutną balladę o ludzkich przecież losach w złym Czasie. Powtarzane: "wśród śniegów Syberii" i "ludzkie kosteczki" są dla mnie przesłaniem tego wiersza. - *Ludzkie kosteczki wśród śniegów Syberii.
Pozdrawiam.