Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Z przyspieszonym pulsem idę i niszczę ciszę

dźwięki uderzają w ściany bloków

gaszę radosne Słońce które w tej chwili

nie pasuje do obrazu świata


szarość

wściekłość i smutek niech biją zewsząd

chcę widowni złożonej z krwi

i wczesnych porażek


rozdrabniam zaległe zła krzyczę

daję dzisiaj sobie pełen upust

na normy


chociaż raz jest po mojej myśli

Ilość odsłon: 1133

Komentarze

maj 04, 2018 20:33

Jakaś pasja zła w tym peelu siedzi?

maj 04, 2018 15:24

gdyby nick autora był tytułem, to by można było jakąś ideologię dorobić :)

maj 03, 2018 20:29

Poprawiłem, faktycznie brzmi lepiej.

Dziękuję wam za komentarze. :)

maj 03, 2018 07:45

Z przyspieszonym pulsem niszczę ciszę
w jednej chwili dźwięki uderzają
ściany bloków gaszę radosne Słońce
nie pasują do obrazu świata

wybacz ze tykam twój tekst ale tak to czytam to tylko moja sugestia))))

ogólnie coś widać))))pozdrawiam

maj 03, 2018 01:48

Chyba *chcę widowni? Poza tym, fajnie się czyta.
Pozdrawiam.

maj 02, 2018 22:32

Dawać upust (czemu?) np. radości, niezadowoleniu etc. Tekst pełen egzaltacji i mało uzasadnionej afirmacji życia.

Konto usunięte

2-42-42-4

maj 02, 2018 22:17

Ciekawszy byłby gdyby było wiadomo z jakiego powodu ten wkurw. Pozdrawiam