Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

x l a x

SŁOWO

 

   nasłuchiwaliśmy go jak podziemnego morza na pustyni

   było gromkie lakoniczne chłodne ale niosące ciepły poryw

   jednak głuchy telefon zaczął przekręcać wszystko na opak

 

   spojrzenia poczęły obracać się w proch i każdy wiedział

   cały ten utracony raj ucieczki to tylko zgrabna fatamorgana

   chyba to było wtedy gdy Jezus łkał rozwieszony na wietrze

   może stał w kolejce po ocet a ludzie zachodzili w głowę

 

   jak wyglądałby bóg bez brody i dlaczego tak nieludzko

   patrzą podejrzliwie jakbyś delektował się golonką w piątek

   pytasz czyżby rozum utracił równowagę tak niemożliwie

   tymczasem jeszcze ślepe dzieci zabijają z nudów renifera

 

   gdyby ten wyraz mógł wybrzmieć pewnie byłoby słychać

   przeciągłe wycie a może prośbę o skrócenie nieśmiertelności

   pozostają atawistyczne marzenia w niebieskich migdałach

   gdzie kobiety oddają się pałaszowaniu naleśników i tiramisu

 

   gdzie dochodzisz do wniosku że na cholerę ci takie słowo

   które nie opisze tego czego żałujemy lub nie pamiętamy


Ilość odsłon: 1611

Komentarze

x l a x

2-52-52-52-52-5

maj 03, 2018 20:41

Dziękuję panom za przemyślenie tekstu. Wnioskuję, że przekaz mimo wszystko funkcjonuje, a to najważniejsze (bez względu na gatunek literacki). Jarek, "tekst do niejednokrotnego czytania" to już komplement... ;-)

Mithril

2-42-42-42-42-4

maj 03, 2018 08:56

...trudno byłoby nazwać powyższy tekst wierszem, acz jego definicja mało kogo zadowala, jednak w tym temacie mają się dobrze podrdzewiałe konserwy mierzące własną linijką każdą literę.

- tekst do niejednokrotnego czytania. zawiera pytania i w miarę korelującej aury nasuwa/tworzy kolejne wobec;

"było gromkie lakoniczne chłodne ale niosące ciepły poryw
jednak głuchy telefon zaczął przekręcać"

...czy:

"gdy Jezus łkał rozwieszony na wietrze"

- itp. taaak, potwierdza się chyba moja gdzieś tam skolażowana pseudodefinicja, że "wiersz" trzeba najpierw zobaczyć, potem poczuć, wchłonąć, rozedrzeć, aby się z nim połączyć, a w konsekwencji po unuraniu się w ingrediencjach "począć napisać"...

- oczywiście bez wymiaru "jak" i w jaki sposób będę napotkany tekst określać.
- Ten, warty mojego czasu przypnę do prozy z elementami życia stuningowanego metaforą

Tomek

2-5

maj 03, 2018 01:23

Słowo opisze, gdy tylko wyrzucić z niego interpretacje i wyrywane z kontekstu fragmenty. Słowo opisuje świat: okrutny i prawdziwy do bólu. Słowo czytane literalnie, bez metafor i odnośników.
I, żeby nie było, piszę o treści wiersza, nie o formie.
Pozdrawiam.