Milo: też mam pieśń dla Tiebia:https://youtu.be/N-Eobk_sfIc

Медленно минуты уплывают вдаль,
Встречи с ними ты уже не жди,
И хотя нам прошлого немного жаль,
Лучшее, конечно, впереди

Скатертью, скатертью дальний путь стелится,
И упирается прямо в небосклон -
Каждому, каждому в лучшее верится
Катится, катится голубой вагон.

Может мы обидели кого-то зря,
Календарь закроет этот лист.
К новым приключениям спешим друзья,
Эй, прибавь-ка ходу, машинист.

Голубой вагон бежит-качается,
Скорый поезд набирает ход,
Но, зачем же этот день кончается,
Пусть б он тянулся целый год.

I wersja dla nienawidzących

Minuty powoli odpływają w dal
Na spotkanie z nimi już nie czekaj,
I chociaż nam przeszłości odrobinę żal
Lepsze , oczywiście, jest przed nami.

Wolna, daleka droga snuje się
i urywa się bezpośrednio przed nieboskłonem
Każdemu, każdemu w lepsze jest łatwiej wierzyć,
Toczy się, toczy się niebieski wagon

Może uraziliśmy kogoś niepotrzebnie,
Kalendarz zakryje tę kartkę.
Do nowych przygód pędzimy przyjaciele,
Ej, dodaj no pary, maszynisto.

Niebieski wagon toczy się – kołysze się,
Pociąg pospieszny nabiera rozpędu,
Ale dlaczego ten dzień się kończy,
Niech by on trwał cały rok.

obrazek: https://youtu.be/Gl1_uGW_Teo

No tak. Smutno się zrobiło.
Dobre, bardzo dobre.
Pozdrawiam.

Biały kruk Stasiuka. Obiecuję, że Ci się spodoba.

Marek: a nie nosiłeś moro? Wtedy nic innego do łażenia po górach nie było, ale dziękuję za podpowiedź w sprawie spójników.
Leszek: są tacy, którzy z wąchania nie wyszli, tylko czasami powracają.
Lena: no, taki klimat, bo się spaliłem i wyglądam jak tak, ostatni raz coś takiego miałem dawno temu
Grzybowa: zabawny? Hmmm.
Tomek: nie, klej to butapren, o prostu.
Pozdrawiam

*nie temat, tylko tytuł oczywiście ;-)

Wiersz-opowiadanko, pomysłowo, bez przekleństw i nadęcia, a zakończenie nadspodziewane (z uśmiechem). Jedynie temat nijak mi nie pasuje. Próbuj pisać bez spójników typu "że", "a"... Pozdrawiam

PS. Zbędny przecinek po "po kilku latach"...

To jak opowieść z książki Stasiuka. Ostatnio czytałam.

Szerzej, chyba szerzej...

W latach dziewięćdziesiątych byli tzw, wąchacze pewnie jeszcze są.
Pozdrawiam