ciekawa miniatura, otwiera na wiele płaszczyzn
a nawet przestrzeni :D

Dzięki Wam za zajrzenie i zostawienie śladu.
Tekst jest faktycznie nieco inspirowany Monarowcami, ich potocznym językiem - mieszkam w tej samej miejscowości, gdzie znajduje się Monar.
W zamyśle miałam na myśli jednak pospolite łzy ;), a raczej ich brak spowodowany wyparciem zdarzenia.
Jeszcze raz dzięki Wam wszystkim za komentarze.
Pozdrawiam

Tak serio, to mam nadzieję, że ten wiersz jest o czymś innym, ale to wypieram ;) Czekam na wyjaśnienie autorki.

Pomysł jest ale mało rozwinięty. Jak na miniaturę brakuje mi poetyckości. Pozdrawiam

no o tym piszę Tomku

już nie pamiętam, ale rasowe ćpuny z monaru coś nazywali "solą". i nie kokę. amfę w kryształkach, albo metamfetaminę...
Widzę, że sezon na wiersze o dragach. - Piszmy!
Pozdrawiam.

scierwo też wchodzi w grę, bo czemu koka jeśli mamy takich genialnych chemików

Oj niebezpiecznie, bo ta pani to zdaje się jakaś gruba ryba

Boleśnie, Drogo i Niebezpiecznie
Tu

Wyparcie można zastąpić słowem poród ;)