*przychylne

imre, dziękuję za pszychylne spojrzenie :)

Na początku są wielkie plany i marzenia - o podbijaniu świata, rozwijaniu pasji, wielkich rzeczach, itd. Życie, codzienność, walka o przetrwanie, realizacja cudzych oczekiwać, itd, sprawia, że o tym wszystkim zapominamy. Ulegamy właśnie codzienności, oczekiwaniom i wyobrażeniom innych na temat naszej roli, obowiązków, odpowiedzialności.
W tekście ta codzienność, "prawdziwe życie" to zupy, syropy, itd. Z każdym dniem oddalamy się od tego "co miało być".

I tylko tyle.

Ja tu nie widzę uległości, bardziej Alzheimer. Uległa wobec czego?

Jest tu bardzo skondensowana myśl, obraz który mnie wciągnął. Jestem usatysfakcjonowany- dobra miniatura wg mnie.

Dostrzegasz, jesteś dobrym obserwatorem/-ką (przepraszam, bo nie znamy się jeszcze), masz w sobie wrażliwość którą dostrzegam w tych kilku tekstach

Pozdrawiam

Nie :) Uległość i zatracanie siebie (rezygnacja ze swojego).
Dziękuję za odwiedzenie.

Alzheimer?

te 3 wersy z odmierzaniem pamięci są okropne
reszta ujdzie, 4 ostatnie wersy to mi się nawet podobają :D