Czorcik
Jestem więc jestem
Cisza narasta i kropla po kropli
napływa do nóg, rąk, serca i głowy.
Drganie światła na końcówkach nerwów
koduje odgłosy mknących galaktyk .
Ogarnia mnie łagodne ciepło i harmonia.
Przepływają światy otulając skórę
kokonem z miliardów gwiazd; wszystkich istnień.
Kosmiczna siatka łapie mnie do siebie.
W rozpoczętym balecie duchów i ciał,
mieszamy pulsy, łączymy oddechy...
Starcy, niemowlęta, kulawi i głupi;
zrodzeni z ziemi i skrawka Milczenia.
x
"Lecz zapomniałaś o nas"- tak rzecze stonoga.
Pokrzywa, jeleń, kamień, mrówki i anioły
tańczą w kręgu istnienia składając ofiarę.
"Jesteśmy z tobą także" - po kres ziemskich rojeń.
Ilość odsłon: 1239
Komentarze
Tomek
maj 24, 2018 15:35
Ja to czytam, jako pogodzone ze światem umieranie. I z sobą. Mnie też nasunęła się na myśl kapiąca kroplówka.
Harmonia i ciepło. - Buddyzm?
Pozdrawiam.
nobody
maj 23, 2018 20:49
Ładne, i takie metafizyczne :)
Milo w likwidacji
maj 23, 2018 11:34
przeczytałem.
co prawda, to nie moja bajka, bo ja stoję w drzwiach, ale pozdrawiam autorkę i tylko spokojnych snów życzę.
Leszek.J
maj 22, 2018 20:26
Pierwsze skojarzenie: szpital, kroplówka.
Ale jest szersze spektrum, jest dobrze
Pozdrawiam
Konto usunięte
maj 22, 2018 16:08
Wciąga, cisza, ciepło i sen. Pozdrawiam.
Czorcik
maj 22, 2018 14:44
Och, Grzybowa. Stuknęłam się w łeb. Dziękuję za podpowiedź.
Czorcik
maj 21, 2018 21:54
Dobra, niech Ci będzie.
grzybowa
maj 21, 2018 19:08
z tej, z tej :)
Czorcik
maj 21, 2018 18:43
To z innej bajki, Grzybowa.
grzybowa
maj 21, 2018 14:20
a gdzie anioł i róża?