Ronin

Nie jest bezpiecznie

Jakie to lekkomyślne.

Eksperyment z pisanym słowem

skończył się przedawkowaniem.

Rozmyta granica.

Nienawiść, zło, dobro

teraz już jednym ciałem,

a niebo rozcięte czarną kreską.

To wrony.

Podnoszą wrzask,

bo obce im strusie sposoby,

choć pod nimi tylko piach.

Czujemy się teraz młodzi

jakby czas niczego nie zmienił.

Jedynie bardziej zmęczeni

niemożliwego dotykamy ręką.

Czegoś, co może olśnić lub zgubić.

To wiersz i jego obrazy,

skomplikowane bardziej niż nocne niebo.

Ten wiersz niczym pustynne miraże

w bezkres prowadzi,

na zgubę.

Ilość odsłon: 1089

Lena Pelowska

2-5 2-5

kwiecień 06, 2017 14:10

Treść tego wiersza jest dobra, ale sam tekst... trochę się rozłazi. Nie trzymasz słów w ryzach.

nienawiść, zło, dobro, niebo, wrony, strusie, pustynne miraże - za dużo rekwizytów, a za mało zdań zawierających sedno. Druga część lepsza. Może nieco uporządkować ten wiersz?

Pozdrawiam

Milo w likwidacji

2-5

kwiecień 06, 2017 13:46

oto najlepsza odpowiedź, jaka mi się nasunęła:
http://utn.pl/jest_bezpiecznie
generalnie polecam Nową Aleksandrię grupy Siekiera

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Ronin

Nie jest bezpiecznie

Komentarze