Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

        Od przecinki wzdłuż błota

        wznosimy leśną ciszę

        do Ciebie, Panie

 

        Światowidzie Połonin

        młynów wodnych

        i chleba naszego

        nie skąp, nie pleśniej

        bo to jakoś tak

        nie po pogańsku

 

        Daj nam buczyny

        w dolinach naszych

        na wieki, a do jutra

        zdrowia


Ilość odsłon: 2715

Komentarze

maj 25, 2018 19:43

Wszystkim dziękuję.

maj 23, 2018 15:35

I nie skąp nam słów byśmy mogli wyobrazić innym świat...

maj 22, 2018 21:29

Jest czucie i wyczucie, taki letni klimat.
Pozdrawiam

Konto usunięte

2-5

maj 22, 2018 20:30

wokka, jestem zachwycony, czyje to?

maj 22, 2018 18:51

I co z tego? Tekścik o niczym.

maj 22, 2018 18:49

Urokliwy, prosty.

maj 22, 2018 07:24

jakby rodzaj modlitwy
jakby składanie hołdu

ładny wiersz

jakby nie Twój

za pokorny:)

pozdrawiam

maj 22, 2018 07:24

"buk znowu próbuje, co roku tak samo
stwarza z liści
niebo"

Konto usunięte

2-42-4

maj 22, 2018 05:00

To wiersz regionalny, ale pasi mi. Lubię stare konary. Ubłocone historią. Pozdr

maj 22, 2018 04:34

...trójznaczenie tytułu. Byłem w Buku, praktycznie nie ma tej wsi, wyburzono ją po wojnie. Byłem tam kiedyś. Zaczarowane miejsce.
Pozdrawiam, marsie.