Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



Czy mrówka widzi odcisk wielkoluda,
gdy bada bruzdy na drodze do kopca?
Czy dramat nieba i tańczących mgławic
pojmiemy pędząc planetą w bezkresie?

My, podróżnicy ziemskiej odrobiny,
gdy wśród bezsiły, w kwantowej kołysce,
śnimy o Bogu szukając nadziei...
Bądźmy ze sobą.Cóż możemy więcej?
Ilość odsłon: 1166

Komentarze

listopad 07, 2018 11:18

Mikrokosmos czy makrokosmos - wszystko jest względne i zależy tylko od obserwatora.
Wiersz zatrzymał.
Pozdrawiam.

listopad 07, 2018 11:13

Piszesz pięknie,mądrze,tworząc niepowtarzalny klimat w swoich wierszach-będę musiała częściej do Ciebie zaglądać/pozdrawiam serdecznie*

Konto usunięte

2-5

czerwiec 07, 2018 06:16

bądźmy ze sobą. przynajmniej szczerzy.

specyficzne to tu . chyba mi się nie podoba, ale napisałbym to , ten sens inaczej, mniej... infantylnie? może to dobre określenie tego co mi w txt nieodpowiada

czerwiec 04, 2018 20:46

teleskopem hubble'a się bawiło? :)


tytuł mi się nie

pytanie w puencie - też się nie


podobają mi się 2 pierwsze wersy i sny w kwantowej kołysce

czerwiec 04, 2018 20:31

Jest cała prawda w tym wierszu, takie streszczenie bytu.
Pozdrawiam