Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

maszt,
centrala,
słowa wczytują się do pustej głowy powoli,
by można było nacieszyć się bólem komórek. zbyt szarych, by znalazły oficjalne zatrudnienie. w strefie dawno zdemilitaryzowanej kołyszą się gdzieniegdzie krzyki ofiar walki o pokój i wiarę w cuda. jestem kluczem do twojego pokoju i sprawcą zamieszania na kuchennym stole. tego nam nie wybaczy nikt. było zbyt dobrze i dosłownie. wkraczam od zaplecza i och, ach! powinienem zawrócić, ale kręci nam się w głowie. poprzewracało się tu i ówdzie. wbij pin i napisz wiadomość, że nie wracasz. do rany się zagoi,
a jeśli któreś pogubi się, to nie zazna pokoju nawet na kolanach.
spływaj, zanim się połapię.
Ilość odsłon: 3671

Komentarze

listopad 10, 2018 17:01

Bardzo dobrze napisane, zastanawia mnie wersyfikacja, ciekawe co autor o tym myśli po czasie, jest tu autor?

czerwiec 08, 2018 17:23

czytasz.
a na to nie poradzę.

czerwiec 08, 2018 16:15

"do rany się zagoi" ? - to nie brzmi logicznie.

czerwiec 08, 2018 11:58

...przybyłem, zobaczyłem __zasmakowałem

Dziękuję za możliwość poczytania

czerwiec 08, 2018 11:27

o kuchnia jest zabawnie nawet momenty są groteski ..miłego

czerwiec 08, 2018 10:47

koncept jest mniej więcej taki
=> https://goo.gl/6mdACu

czerwiec 08, 2018 09:59

"by można... zatrudnienie" - tu trochę bym zmienił, jak na Ciebie, to lekko przyciężko. Reszta bardzo dobra, a "do rany się zagoi" wprost świetne!

czerwiec 07, 2018 20:05

:)

czerwiec 07, 2018 19:56

Działo się tu, działo i coś z tego na pewno wyniknie ;)

czerwiec 07, 2018 09:47

wracaj i baw się dobrze