Milo w likwidacji: wewyco cię ma. Serwis poetycki.

wejście

ulubiony trunek nieźle się kryje w kubku piekielnie mocnej kawy. czyste antidotum na lejące się z nieba fala za falą żarty. grzechot przesuwanych pojemników dopiero co opróżnione oddychają z ulgą. ziemski niczym nie usprawiedliwiony fetor. omijam hałaśliwe podwórka. chyba, że zabrzęczy natrętnie gitarrra- nasza w bogów niewiara i odporność na szyte grubymi nićmi kłamstwa. podobno najokazalszy cień i niemal doskonały chłód od wieków rozdają w sewilskich kaplicach. po co zaprzeczać, skoro można raczyć się do woli? wypluj to słowo.nie dokarmiaj sukinkota. jeszcze w oparach depresji zakotwiczy na dłużej.

wyjście

częściej niż do cukierni zaglądam do książek. bez specjalnych zaproszeń i podziałów na lepsze lub gorsze. z głową nie od parady unikam słońca i zbędnych oparzeń. bratam się z panią od rysunku i tą mimozą od sekwencji kodu żonglującą liczbami czystymi jak wkład do drinka serwowanego pod kolorowym parasolem. nie przypominam sobie, żebyśmy poznali się bliżej. zawsze możesz spróbować to nadrobić. się przydarzyło za karę.

coma

podążam spokojnie za rozgadaną parą. na myśl o powrocie do świata żywych oczekuję dobrze wymierzonego policzka. świat jawi mi się kanciastą bryłą toczącą się w oparach szaleństwa bezradnie. opierasz się o barierki i nie ma dla mnie miejsca obok ciebie. leży porzucony bilet na plaza de toros.

grzybowa

2-5

czerwiec 11, 2018 16:23

personifikacja kubłów jest be
ale się broni, bo przy kubłach zwykle jest be

sukinkoty nie istnieją, jako ortodoksyjna kociara muszę udać, że nie widziałam tego słowa :)

tytuł taki trochę jak w szkołach nacobezu hihi

wiersz mi się podoba, lubię takie