a mnie najbardziej urzekło to iż nie dałaś tytułu. możesz wierzyć lub nie, poemax przeze mnie łącznie z regulaminem mało tego że czytany to jeszcze wydrukowany. przecież ja to omodliłem konkretnie "wracać , czy nie wracać" koleiny pozytyw -wymiatasz. w sensie że OK jest.

Imre, Ronin, dziękuję bardzo...
Krytyku, tak, puenta. Pozdrawiam

Puenta ?

Gratuluję. Nic dodać, nic ująć. Idealnie.

Z pewnością pierwsza nie zginie. Może gdzieś kiedyś na nowo zakwitnie:)

To co zostało wciąż ma sens (choć nieco inny bardziej wygładzony równy... no. Dobrze) dobrze że puenta została:) a najważniejsze jeśli Ty się tu czujesz wciąż sobą... :)

Pozdrawiam

Usunęłam 1 strofę. :) była jeszcze jedna ale też wyleciała. Mam nadzieję, że to co zostało ma jeszcze sens. Dziękuję i pozdrawiam Was.

Fajny wiersz, ale od "takie życie". Jest inaczej, niż zwykle. Pozdrawiam ;-)

Dobry, agresywny (nazywają tu: "mocny") tekst.
Podoba mi się ten tekst.
Pozdrawiam.

Witaj

Trudny u Ciebie wiersz i pełen niepokoju. Miałem ciary po pierwszej strofie.
Wiersz wydaje się kobiecy, matczyny, a jednak łatwo odczytuję go po... męsku. Pewnie dlatego, że trafia do mnie siła peelki która idzie do przodu, idzie mimo wszystko.

Nie każdy tak potrafi.

Pozdrawiam i dziękuję