Mimo aspiracji do tekstu poważnego z przesłaniem, nie da się tego potraktować na serio, a już gdy się czyta: "chrupiące strupki zamiast kolacji" - no, litości! I to końcowe ludowe "ament" brzmi nienaturalnie wobec słownictwa z innej beczki. pozdrawiam

Z czystej ciekawości;
jaki sens ma stosowanie metaforyki, która nastawiona jest chyba na tani lans i szpanerstwo, w wierszach o takiej tematyce?

w głowie mam obrazek upośledzonego wampira, z zezem zbieżnym, ostrymi, wystającym z ust zębami (mocno powykrzywiane we wszystkie strony świata, nawiasem mówiąc) który w szczupłych i przydługich palcach trzyma paczkę żelków, a w środku, zamiast żelków, właśnie strupki, taki wampirzy przysmak. Coś jak u nas np. jabłka suszone.

ale czy taki miał być efekt?

Matki często są "przemocowe", a ojcowie "peryferyczni". I tak właśnie się kształtuje człowiek z problemami.
Ciekawy temat.
Pozdrawiam.

Tak, klękaj, bo wybiję zęby. Klękaj w kącie, z rękami do góry, na grochu. W sumie to nie wstawaj, bo szkoda kolan. A ja będę katować z milczącym przyzwoleniem.
I nie czekaj na zbawienie zza ściany, nie nadejdzie.
Przecież lepiej i łatwiej, po prostu, nie słyszeć, nie rozumieć.

To nie jest wiersz raczej jak notatka.

Autorka najadła się grochu? Sorry, o czym to ljest?

Klękaj bo wybiję ci zęby?
Bo taki jest sens pierwszej strofy.

Już sam tytuł wywarł emocje
a tekst zabukował.
Pozdrawiam

Mocne, wręcz wulgarne, ale zgadzam się z tobą co do agresji między ludźmi, przecież jest to karalne. Patologia jest prawie wszędzie. A co do wiersza, to jest dobry, i ma zaskakującą formę, co jest dużym plusem. Jestem za, "parlamentarne" za. To tyle.