dark apostle
rzeka życia
ze wszystkich rzek
splatających się na dłoni Boga
w sieć bruzd i zmarszczek
wybrałaś akurat tę
Melpomeno
której wartki strumień
wyznacza ścieżkę mego życia
to w jej dziewiczej toni
położyłaś kres
własnemu istnieniu
naznaczając swym piętnem
nurt mego przeznaczenia
splatających się na dłoni Boga
w sieć bruzd i zmarszczek
wybrałaś akurat tę
Melpomeno
której wartki strumień
wyznacza ścieżkę mego życia
to w jej dziewiczej toni
położyłaś kres
własnemu istnieniu
naznaczając swym piętnem
nurt mego przeznaczenia
Ilość odsłon: 1188
Komentarze
dark apostle
lipiec 19, 2018 00:13
że wiersz jest natchniony to akurat w moim przypadku żadna ujma, że niby zbyt poetycki podobnież, bo ujmując rzecz metaforycznie, nie zamierzam opakowywać wszystkiego w zużytą prezerwatywę, by wybrzmiewać w zgodzie z duchem czasu, ironia zaś, z jaką panie Milo Na Molo ruszyłeś do krytyki, całkowicie moim zdaniem zbyteczna, jednak charakterologicznie dla mnie dosyć wymowna, zarówno jak używanie we własnej wypowiedzi zaimków w liczbie mnogiej, co znamionuje resortowe przyzwyczajenia, rozpieszczone ego, lub co gorsza, przynależność do portalowego bractwa wzajemnej adoracji ...
p.s. czytam sporo współczesnej " nam" poezji, co nie zmienia faktu, że pisuję takim, a nie innym stylem, co pozostawiam subiektywnej ocenie, każdego potencjalnego czytelnika i jego wrażliwości.
pozdrawiam i dziękuję za pozostałe komentarze
Ronin
lipiec 06, 2018 10:13
I mnie się podoba.
Konto usunięte
czerwiec 25, 2018 12:06
ale to może być kwestia patriotyzmu lokalnego i ziomalstwa ;)
Konto usunięte
czerwiec 25, 2018 11:48
a mnie się podoba. pozdrawiam
Milo w likwidacji
czerwiec 25, 2018 10:40
tak natchniony i poetycki, że aż musiałem sprawdzić datę: opublikowany 25 czerwca 2018, czyli w 21ym wieku, zatem powinien być napisany współczesną, a co za tym idzie brzmiącą naturalnie polszczyzną.
a tu otrzymaliśmy wydmuszkę. proponuję zacząc od czytania współczesnej nam poezji