Podobno prawdziwa wiara jest łaską-darem od Boga, pewnie nie wszyscy ją otrzymują
Pozdrawiam

Witaj Leszku-dziękuję,że zajrzałeś,aluzję rozumiem,jedyne co mogę tu napisać o wierszu-modlitwie narodził się spontanicznie z poruszenia mego serca tylko i wyłącznie. W czasie,kiedy stopniowo zmieniało się moje życie,co wypływa z treści ukazałam w nim,że kiedy mamy zerwaną więź z Bogiem Ojcem wtedy życie człowieka jest niczym jazdą na oślep.I tak było w moim życiu-właściwie chodziłam do kościoła,modliłam się,czasami chętnie słuchałam kazań,ale żyłam tak jakby Boga nie było,po swojemu.Rozczarowania,które doznawałam ze swoich złych wyborów,jeszcze nic mi nie nauczyły,po prostu mój bunt tylko się powiększał,no i przeżyłam niejedną kolejną rozterkę,więc zaczęłam myśleć bardziej refleksyjnie,poszukiwać....także nie byłam święta i nią nie jestem-bo,gdyby,Kościół składał się z samych aniołów na ziemi,byłby nieprawdziwy"/pozdrawiam

To jest modlitwa dziękczynna, taka najbardziej polecana przez księży.
Myślę że będzie wysłuchana i odpowiednio nagrodzona
Pozdrawiam

xlax-miło,że zajrzałeś
Joanno-dziękuję za gościnę przy wierszu i analizę
Tomku-dziękuję,że byłeś i ślad zostawiłeś
Leno-dzięki,że zagościłaś i za Twoją opinię
dziękuję Czorcik również za Twoją obecność
Marcin-dzięki za przybycie-Twój komentarz jednak wcale mnie nie niepokoi więc...
dzięki Kuba,miło,że zajrzałeś/pozdrawiam wszystkich serdecznie

a ja znam ten styl :)

Brzmi i wygląda jakby nie było "iśki"(a kogoś innego)... i dodam od razu, że niczego nie neguję. Wygląda na drobny plagiat.

Powiem tak: ten rytm mi nie odpowiada, bo czyni wyznanie Twoje takim trochę kołowrotkiem. Jest jednak w nim kilka niebanalnych myśli. Nie to będzie modlitwa (ona też może być wierszem) - i to nie jest klepanie paciorków.
Tylko dla mnie zbyt gładkie. Można i tak.

Urok tak, ale częstochowski. To słaby wiersz, jako modlitwa jest ok. Każdy modli się tak jak czuje. Jeden modli się słowami "do Ciebie Boziu rączki podnoszę" a drugi bardziej dojrzale. I właśnie o tą dojrzałość chodzi, której wg mnie, brakuje w tekście. Pozdrawiam

W Poetkowie panuje doktryna antykościelna, więc, piszącej jak ty, może być trudno.
Nie kocham pięciozgłoskowców, aczkolwiek wiersz ma swój urok, nawet jeśli "oazowy".
Pozdrawiam.

Równy, równiutki pięciozgłoskowiec,
a(le) gdyby te wersy wydłużyć i tak np. dwa połączyć w jeden byłoby (dla mnie) lepiej a wiersz na pewno nie straciłby na wartości.

Podziękowania z serca – (to jak wyznanie wiary) i tego nie mogę krytykować
i chociażby za to, ukłony dla Autorki
i za odwagę.

Pozdrawiam