Dziękuję imre za komentarz. Fajnie, że Ci się podoba. Nie mogę wszystkiego wyjaśniać- ale dwa tropy- świat wewnętrzny oraz Bóg. Biłgoraj jako symbol pewnych emocji, jako pretekst.

Pozdrawiam

nie lubię (taki ma teraz czas i nic na to nie poradzę) pisania enterami. mimo to zaciekawiłeś mnie czystością tekstu, bez zbędnej waty.

nie znam Biłgoraja teraz, ani tym bardziej jaki był kiedyś.
Czytam więc tekst emocjami- a mówią mi one o jakimś potwornym ludzkim trudzie. drugą strofę czytam jak przejazd przez historię: wściekłość wojny?,tabletki- czas powojenny i współczesny plastik

niesienie śmierci w połamanych zebach- ludzkiej śmierci z wycieńczenia. to jakby budowa domu na ludzkich kościach
zupełnie jakby Biłgoraj był budowany kosztem wielu ludzkich istnień. to "przyjmiesz nas" czytam, że to wiersz o przybyłych osadnikach, przesiedleńcach...

tyle odczytałem, po mojemu
ale całość podoba mi się

pozdrawiam

To przeproszę :)

Dziękuję za komentarz. Każdy ma prawo do własnej opinii. Ja piszę, jak potrafię. Jedyne co mnie interesuje, to być świadkiem swojego wewnętrznego świata. To może pompatyczne, ale jak powyżej.

Może rzeczywiście trzeba naprawić ten komin?

Pozdrawiam

Jeju, taki smutek
co Ty piszesz - ale ja przyjmuję do wiadomości co Autor do mnie mówi tylko ten „komin”
to chyba nadto, bo
w Biłgoraju produkcja, naprawa kominów
więc…
reklama czy rywalizacja?


Przeprosić?


Pozdrawiam