Dzięki Marku za nieco inne spojrzenie, pewnie bardziej męskie, pomyślę.
Co do zakończenia miało takie być i ja się cieszę, że to zauważyłeś. Właśnie to zamarcie. Dopowiem tylko, że wiersz miał początkowo nieco inny tytuł (po)ronienie ale doszłam do wniosku że ronienie jest bardziej dwuznaczne, tym niemniej cieszy mnie ten brak przytupu w puencie, ale szanuję opinię i rozumiem
że poczułeś niedosyt, dzięki raz jeszcze, pozdro.

Mógłby się zaczynać od "od środka pulsuje wiersz " i to wystarczy. Zakończenie jakby bez pomysłu -zamiera, zostawia w zawieszeniu, z niczym - brakuje przytupu. Pzdr

Joasiu, dziękuję za zatrzymanie i chwilkę refleksji, pozdrawiam.

Wracamy myślami, podsumowujemy
i nie zawsze wszystko nam się podoba
a czasu nie da się cofnąć
cóż…
Zatrzymałaś.
Ładnie.

Pozdrawiam

Tomku, Rafale dzięki za przystanek i słowo.

na plus

*mogło - mając dzisiejsze doświadczenie, katujemy się "błędami z przeszłości". Nie pozwalając sobie na odrobinę dzieciństwa przed laty nawet.
A wiersz mi się podoba.
Pozdrawiam.