dobrze, że Autor poprawił Rysiaunkowe,
ale gdyby tak przymiotnikowo jeszcze...
ale i tak
znów przysiadłam
:)

Rysianka dobrze pamiętam z kilkugodzinnego siedzenia w mokrej trawie i patrzenia na brzask. To piękne miejsce (choć polecam całkiem podobną ławeczkę na Ochodzitej; ) ) i nie dziwię się że natchnęło Cię to miejsce do takich przemyśleń.

Wg mnie czwarta strofa trochę za dużo dopowiada. Zakończyłbym:

Gdy ławka stanie się wygodnym łożem
trzeba rzucić rysiankowe cuda

Pozdrawiam

Przysiadłam i nie żałuję, i przysiądę jutro, i pojutrze... Ładnie tu, tak spokojnie - warto było - odpoczęłam.

Pozdrawiam

"...odpoczyń sobie". Źle sprawdziłeś w necie. Popatrz na wykonanie Wandy Warskiej. Taka wersję pamiętam ze szkoły. W papierowym wydaniu też tak stoi.
Kalka? Może... Mnie się podobają takie kalki.
Pozdrawiam Xlaxa i Autora.

Kalka.

"Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
Nie dójdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie,
Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie
Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie."

Cieplutki i łagodny klimacik nam tu przedstawiłeś, miło przeczytać czasem coś takiego.
Pozdrawiam

Kolejny fajny wiersz-piosenka. Bardzo mi się podoba wpisany w zdjęcie Hali Rysianka. - Dałbyś takie kiedyś w stopklatce?
Pozdrawiam.