Nie wszystko mi się podoba ale nie musi. Ogólnie ciekawie poprowadzony tekst.

No i tak myślę, że to niesłychana rzecz: od tak wielu lat Chiny weszły pełną gębą (jeśli mogę tak powiedzieć) do naszych domów: jedzą z nami, biorą prysznic, czuć je spoconymi ubraniami i kto wie czym jeszcze: wiedzą o nas prawie wszystko dostosowując ich-nasze produkty do naszych potrzeb. A my? Znamy krzaczki ale już nie ich znaczenie, mur jest tylko obrazkiem z opisem... W sumie szkoda że o tym kraju tak mało się mówi. Choć mogę się mylić. W końcu dotykamy ich na codzień...

Pozdrawiam

"w instalacji elektrycznej magnetofonu karatecy rozbijają beton głowami" - nie jest to prawdą, gdyż magnetofon służył tylko do wgrania gry do pamięci układu Atari ;-) Ale pomysł oryginalny.

Wojtek - dzięki za komentarz, to były takie czasy. Na bazarach można było dostać wszystko, ruskie gierki, błystki wędkarskie i właśnie m.in. gry na atari, dznx


Leszek - motywy w wierszu są tylko pretekstem do ułożenia jego konstrukcji i paralel

Pamiętam tamte komputery, ale czy o to tu chodzi?

Świetny wiersz.
Gospodarka globalna, trochę sentymentalnie podana.
Atari to chyba lata 80 - dziesiąte.
Czyżby to był czas kiedy zaczęła się inwazja Wschodu?
My mamy się uczyć japońskiego chińskiego hiszpańskiego arabskiego, ale oczywiście z drugiej strony...cisza
Nie tak dawno temu kolega był w Chinach i przywiózł sobie telefon firmy Xioami, cała instrukcja była po chińsku.
A ja nie tak dawno byłem we Włoszech i kupiłem sobie Ferrari, takie napędzane baterią i zdalnie sterowane i cała instrukcja była po chińsku.