Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


świt przytrafia mi się dzisiaj

gęstym światłem utyka szpary pod drzwiami
w tęczowe wiatraki rozpędza iskry kurzu
usta ciszą zalepia łzawi oczy
utrudzony grzęźnie w wilgotnej ziemi

taka jest magia magnolii
światłem pełzną po białych ścianach
meandrują błękitem szyb
rozgrzane odcienie wydłużają w dni

pod moim domem
puchnie gniazdo pasteli
ociepla poranki
w kolorach galapagos
Ilość odsłon: 1006

Komentarze

Konto usunięte

2-22-22-22-2

listopad 24, 2021 12:28

Galapagos najlepsze

Konto usunięte

2-32-32-32-3

kwiecień 11, 2017 23:48

Pięknie tu.
Uwielbiam magnolie.
Pozdrawiam.

Konto usunięte

2-5

kwiecień 11, 2017 22:18

Ale jakieś cwiety też tam chyba mają?? Coś te żółwie przecież żreć muszą...

Konto usunięte

2-32-32-32-3

kwiecień 11, 2017 20:03

Eeee, tam. Jakie magnolie? Galapagos kojarzy się z żółwiami; stąd Wyspy Żółwie. Pozdrawiam podrurznikuff ;-))

Konto usunięte

2-5

kwiecień 11, 2017 19:48

Iksik bo kwiaty magnolii wyglądają jak z rajskiej wyspy a nie jak z Małkini.

Konto usunięte

2-32-32-32-3

kwiecień 11, 2017 19:28

Przyjemny tekst i obrazowy. Jedynie z tym "galapagos" wyjechałeś bez związku; a dlaczego nie "w kolorach małkini dolnej"?

Konto usunięte

2-5

kwiecień 11, 2017 18:12

A widzisz - wiosna co? :) Jak jechałam rano do pracy (w nędznej dość formie) to gadałam do zieloniutkich gałązek za oknem "no i czego się tak cieszycie głupie..."

Konto usunięte

2-4

kwiecień 11, 2017 11:06

Podoba mi się Twoja wrażliwość :-)