Dzięki

Dobry, pozdrawiam.

Morał niby oklepany, ale zrobiłeś z tego coś nowego. - Ja się nie dziwię, że nie wchodzisz w interakcje, "nie wtrącasz się w poezję..."
Pozdrawiam.

Może jestem trochę jak Gombrowicz, o którym napisano, że: „jego sława pewnie mogła być większa, gdyby się ugiął, porozmawiał z kimś, poklepał po plecach, zjadł jedną czy drugą kolację.” :)
Dziękuję za czytanie I komentarze!
PS. Ja pamiętam ostrzyciela noży jako kogoś, kto robił tłum. Pewnie dlatego, że mieszkałem na dużym osiedlu.

Fajne, ja jestem za tym co piszesz. Tylko nie wiem czego nie przebijasz się z większymi opowiadaniami. Do zobaczenia. A, i zauważyłem że nie wtrącasz się w poezję publikowaną tutaj, dlaczego? Nie interesuje cię wierszem, bo wątpię w to. Wychlasz się tylko tutaj, w prozie, i przepadasz, a większość czytających przecież ciebie kojarzy z właśnie opublikowanych opowiadań. Dziwię ci się. Jakbyś unikał innych. Na pewno gdzieś zaglądasz, a nie piszesz komentarzy - komentarze zostawiasz tylko pod sobą, dlaczego? Zamieszaj się, wymieszaj się, popisz do innych, chyba że z ciebie taki arogant pełen anonimowości, introwertyk, pesymista, apatyk... staram się ciebie nie urazić i nie obrazić, ale dziwacznie to trochę wygląda, i ta grafika, jak ktoś stoi na dachu patrząc w dół na jakąś ulicę. Jak to jest z tobą? Zauważyłem że tylko punktujesz i zostawiasz resztę... Chętnie poznałbym "kilka twoich zdań".

Ostrzyciela nie pamiętam, ale doskonale takiego, co to podjeżdżał wozem ciągniętym przez konia - parkując na podwórzu krzyczał donośnym głosem:
„szmaaty, buteelki, skupujjję”
W zamian można było dostać np. nowiutki garnek bo rzadko płacił – no, powiedzmy baaardzo niechętnie -
i ludzi,
a najwięcej dzieci było wokół.

Pozdrawiam :)

Pamiętam takich ostrzycieli, ale zbiegowiska nigdy przy nich nie było, chyba że dawno, dawno temu?
Pozdrawiam