Uleńko dziękuję :)
dzisiaj, mówię już
dobranoc :)

Witam
Powolne wygasanie. Smutny, lecz prawdziwy obraz jutra.

Ukłony dla Autorki

Ronin - jakaś? to pewnie znów niedoskonałość w tekście :(
ale Leszkowi muszę podziękować -
Leszku - bardzo, bardzo :)

Pozdrawiam Panowie

Jakby ktoś jeszcze miał wątpliwość, to:
https://www.youtube.com/watch?v=FlXc0GzUmFM
;)

Jakaś prawda w tym jest.

Iśka, dziękuję
(chociaż na dobranoc… może coś lżejszego?) :)
ale zawsze mówię: interpretacja dowolna, wówczas odbiór i słowo w komentarzu podwójnie cieszy. Jest mi bardzo miło za odświeżenie tekstu - dałaś mu znów, chwilę życia.
:)

Mariusz i Tobie dziękuję.
Miło mi, że mogłam choć w cząstce. Emocjonalnie również i ja (na pewno każde z nas w innym kierunku, ale to dobrze)
Pozdrawiam :)

Ciekawy wiersz, bardzo dobra końcówka, najlepsza trzecia cząstka. Emocjonalnie jest mi blisko do tej wizji

Pozdrawiam:)

to Joasiu na dobranoc sobie przeczytałam Twój wierszyk-intrygujący,pachnący poetyzmem i ta wieczna walka o przetrwanie potrafi nieźle dopiec,ale myślę,że ślad miłości pozostał-dobranoc*

A cześć M∀ks
miło mi, lubię Twoje odwiedziny. Pytasz o „życiodajną” sądziłam, że jest to jasne - cała strofa poświęcona jest jej.
Mówisz, że druga przewidywalna, tak, tak miało być, to celowy zabieg - ma być jasno, bez czego nie ma życia (ale wyrzuciłam „mięsa”)
Dziękuję za trzecią i
skądże znowu – ja nie potrafię się gniewać, poza tym, za co? za niedoskonałość słowa (autorki)?

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

Cześć Joasiu w pierwszych dwóch wersjach trochę nie jasne jest czego "życiodajnego" - energii, krainy... Druga stronka jest troszkę przewidywalna, za to trzecia super. Nie gniewaj się ;) Pozdrawiam