Tomek

Bezdusza

Mam duszę na wierzchu. Trzymam ją sobie na ramieniu jak

oswojonego szczura. Chowa się za kołnierz, czasami ociera o kark.

Pomimo że jest smutna i brzydka, i czasami są z nią problemy,

lubię swoją duszę. Bywa jednak i tak, że wychyli łepek, ktoś ją

dojrzy. Wtedy – zdarza się – bije na oślep, chce zniszczyć,

jakby była jakimś wrednym pasożytem. Albo ośmiesza, że taka

szkaradna. Wtedy bardzo boli.

Nie umiem jej schować zbyt dokładnie, wepchnąć do ciała,

umiejscowić pod pachami, żeby nie wychodziła wtedy, gdy nie

jest bezpiecznie.

Taka dusza na ramieniu. Nie mam innej.

2013 r.

Ilość odsłon: 1109

Dziwna

2-5

sierpień 30, 2018 12:32

lubię ten tekst

pamiętam i lubię

pozdrawiam

wokka

2-5

sierpień 29, 2018 10:45

Nie miałem, Tomku, żadnych intencji.
Napisałem, co wydawało mi się słuszne o utworze.
Pozdrawiam.

Joanna-d-m

2-5

sierpień 27, 2018 21:19

Wiesz? trochę Cię rozumiem
ale
zastanów się proszę bo
zawsze miło mi do Ciebie zaglądać.

Pozdrawiam :)))

Leszek.J

2-5 2-5 2-5 2-5

sierpień 27, 2018 21:08

Dla mnie to strach.
Tomku zastanów się jeszcze, jesteś tu potrzebny, masz wyjątkowy punkt widzenia na publikacje, szczególnie z racji wykonywanego zawodu
Pozdrawiam

Tomek

2-5

sierpień 27, 2018 16:00

Dziękuję za komentarze.
Mithril, miło Cię widzieć
Wokka, nie bardzo rozumiem intencji
lu*, dzięki za linka
Joanno, nie taka znów bojaźliwa. Wrażliwa bardziej.
To zapewne moja ostatnia publikacja na Poemaxie, nie likwiduję konta, robiłem to zbyt dużo razy. Może coś skomentuje, ale nie chcę tu pisać.
Pozdrawiam Was.

Joanna-d-m

2-5

sierpień 26, 2018 21:18

Z taką duszą to musi być bardzo bajźliwy ten Twój (nie)bohater,
ale cóż, każdy ma swoją (brzydką, piękną) -
jakąś.

Pozdrawiam

lu*

2-5

sierpień 26, 2018 14:23

wokka

2-5

sierpień 26, 2018 09:59

Fantazje na temat idiomu: mieć duszę na ramieniu.
Prawda utworu zawarta jest w agresji osobnika o nazwie "ktoś".
Pozdrawiam.

Mithril