Nuria Nowak
Wszystkie światła do raju mamy zielone
twoje myśli unoszą się znad poduszki
usta masz niewiarygodnie ciepłe żałuję że nie mogę
wślizgnąć się do środka wypełnić moim oddechem
czuję dłonie w wilgotnych miejscach za obojczykiem
w zgięciu szyi gwałtowne szarpnięcie jak rażenie prądem
gęste powietrze w moim ciele jest niebieskie
spadamy kołując nad rajem
nie martwi fakt że może być utracony
taka maleńka śmierć której nigdy nie mam dość
Ilość odsłon: 4426
Komentarze
Leszek.J
wrzesień 23, 2018 21:53
Jak ktoś ma gorącą krew to tak :)
Nuria Nowak
wrzesień 23, 2018 21:16
...on jest gorący, aż parzy :)
Dziękuję Leszku .
Leszek.J
wrzesień 23, 2018 20:23
Ładnie wygląda ta droga do raju, cieplutki wiersz
Pozdrawiam
Nuria Nowak
wrzesień 23, 2018 10:18
Joanno....mi też :)...kołowanie nad rajem jest lepsze niż on sam :)
Joanna-d-m
wrzesień 22, 2018 22:43
Nuria,
bardzo mi się podoba
Pozdrawiam