Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

point of view

Przejścia pieszych


zatrzymujemy się nagle

od teraz
do własnej dyspozycji
morze czasu i piachu
w granitach pamięci
kapitaliki
wersaliki
cyfry nieoczekiwane

wypłukani deszczem
trwamy wilgocią
uwspólnieni ziemią
gotowi do powstań z klęczek najbliższych
by sklepywać stopy
służyć sandałom
po kres

przeniosą nas do wieczności
policzą lata iskry nad głowami
zacisną szczęki
zaciągną powieki

niemi
rozdarci
od nowa szeptem sklejani
Ilość odsłon: 931

Komentarze

Lena Pelowska

2-52-5

wrzesień 26, 2018 16:22

*Podane.

Lena Pelowska

2-52-5

wrzesień 26, 2018 16:22

Ładnie napisane. Nie wiem czy to zabrzmi jak komplement, ale nadawałoby się jako wiersz nagrobny. Ma w sobie lirykę i refleksję nad życiem. Tak klasycznie, szlachetnie poddane.

Żebrak grafoman

2-32-3

wrzesień 25, 2018 19:32

Dobre

m a r s

2-52-52-52-5

wrzesień 24, 2018 18:31

Dobre to jest - poetyckie ujęcie końca. Poprawiłbym tylko inwersję na: "gotowi do powstań najbliższych z klęczek". Pozdrawiam

point of view

2-42-42-42-42-42-4

wrzesień 24, 2018 18:24

...no ogonek jest. :)

David przez fau

2-42-42-42-42-42-42-42-42-4

wrzesień 23, 2018 21:57

Witaj po przerwie :)

Dobrze, że coś puszczasz w obieg
...jeszcze tu wrócę __dobre to

...na razie

Leszek.J

2-52-52-52-5

wrzesień 23, 2018 20:41

...i niech odpoczywają w pokoju

Joanna-d-m

2-5

wrzesień 23, 2018 20:37

wiersz o umieraniu na jawie,
tylko co dalej,

no właśnie



ps. *szczeki, poproszę o ogonek