Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


ci wszyscy oni
nauczyli się transmitować
swąd nadpalonego nosorożca
a nam brakuje już wody w oczach do gaszenia czułości
znikają dylatacje pomiędzy życiem a przeżyciem
dzieciństwa nadal pachną siuśkami
i przypalonym mlekiem
starość już tylko moczem
zawsze to jakiś postęp

w pokojach pełnych błękitnych  much
uwikłanych w misternie tkany spór
o ostatni kryształek cukru
unieruchomieni w zakurzonych fotelach zaszczańcy
odkupują winy przed telewizorami

z uwolnionych klatek
szufelką wygarniają nocniki pełne wyważonych zdań
tradycja karuzeli nakazuje
otwierać okna wyrzucać zużyte godziny
obecnie rozproszenie życia staje się łatwe
drzewa właśnie uwalniają przestrzeń

sztucznie nadęte nosorożce
które uciekły z błyszczących wiadomości
leniwie kołyszą się na ogołoconych gałęziach
obżerają z chipsów nieświadome niczego młode matki
na dodatek robią bezczelne miny
do dzieci w wózeczkach

te najzuchwalsze
wysiorbują mleko z podgrzewanych butelek
nie spodziewają się że
znowu bezinteresownie zaskoczy ich zima
zresztą to też zalicza się do cyklu
zobaczcie
niektóre już mają gęsią skórkę
Ilość odsłon: 801

Komentarze

Nie znaleziono żadnych komentarzy.