Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript, który jest wymagany aby wygodnie korzystać ze wszystkich funkcji naszego serwisu. Proponujemy, abyś zaktualizował/zaktualizowała Twoją przeglądarkę na nowocześniejszą, na przykład Google Chrome lub Operę Oczywiście jeśli nie chcesz zaktualizować swojej przeglądarki, nie zmuszamy Cię do tego, nadal możesz przeglądać bez większych problemów nasze zasoby.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

point of view

Na koniec

jeszcze oddechem

rozpieram obojętność

w pokoju po nieistotnej stronie ulicy

jak roztarty na szybie dotyk

trwam cieniem wklepanym w tapety

szukam zdziwionych oczu

chcę być blisko takich spojrzeń

szarym kanarkiem w klatce czekam i tyle

ptaki najpiękniej śpiewają przed śmiercią

obojętna przestrzeń

zabiera wilgoć

znika

w skurczach

wypluwa nas z siebie

na sam koniec

dym cofa się do kominów

Ilość odsłon: 835

2-5 2-5 2-5 2-5

październik 12, 2018 21:54

Marudzenie, i to na siłę. Nictu. Pozdrawiam

2-4 2-4 2-4 2-4

październik 12, 2018 21:06

Bardzo mi się podoba :)...Twoje malowanie lirycznym słowem.

2-5 2-5 2-5 2-5

październik 12, 2018 20:43

Ładny tekst, pasuje do jesiennych nastrojów
Pozdrawiam