Dziękuję Iśka Pozdrawiam :)

Wiersz bardzo życiowy i na czasie,intrygujesz słowem-na pewno nie wystarczy się starać,czasami potrzeba zaufać i przyjąć to co niesie życie,co często trudno nam ludziom przychodzi-tak na prawdę myślę,że nikt z nas nigdy nie jest sam,może tylko po prostu tego nie widzimy przez nadmiar spraw-martwy narcyz w sandałach z rubinu-podoba mi się ta jakże prawdziwa metafora:)pozdrawiam

Drogi Ałtoże, jak zwykle logorea najeżona połetyckom metaforykom. A z tym pytaniem retorycznym na końcu to raczej kpina... Dużo zdrowia i otrząśnięcia się.

Wybacz, ale nie przepadam za długimi wierszami w których spotykam się ze sporą dawką abstrakcji.
Wrócę jeszcze do niego, ale lepiej, gdy wiersz czta się jeden, dwa razy.

Jest coraz lepiej, widać że nie jesteś początkującym poetą, więc pewnie masz sporo dobrych wierszy w swoim dorobku
Pozdrawiam

nie wydzieraj tak se serca z piersi bo tobie tchu zabraknie

pozdrawiam