Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

anika

Zmiana

kiedy już powiem do widzenia
i spadną słowa 
i kiedy już je przyjmie ziemia
- tak nasycona 
deszczem i słońcem

wtedy
w moje dłonie zamykające
niebo
spadnie świetlista kula
minionych wiosen
czerwcowych dusznych jaśminów
jak kolaż z filmu

uniosę z sobą ten obraz
w bezmiar ciszy i światła
będzie mi towarzyszyć 
- oby nie zgasła 




Ilość odsłon: 2467

Komentarze

anika

2-32-32-3

listopad 02, 2018 14:46

Dzięki. Również pozdrowionka.

iśka

2-4

listopad 02, 2018 10:35

Ładnie operujesz słowem,tworząc nietypowy klimat dla wiersza-dobrze,że w sercu pozostanie ten najpiękniejszy obraz minionych pięknych chwil,to oznacza,że serce się nie zestarzało:)pozdrawiam*

anika

2-32-32-3

listopad 02, 2018 08:53

O! nie myślałam, że może tak się skojarzyć, ale czemu nie.
Ja tam wole tak myśleć niż , że mnie robale zeżrą, ale wolna wola.

Konto usunięte

2-5

listopad 02, 2018 08:38

oby.
ale co, jeśli świetliste kule, niebo i moc w dłoniach to tylko bajdy?
zaczyna się jak u Chylińskiej "kiedy powiem sobie dość", w odpowiedzi przychodzi mi na myśl Dżem "chwila która trwa może być najlepszą z twoich chwil".

pozdrawiam