Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

aidegaart

Czasami go spotykam, ale rzadko się widzimy Drawer



Nie chcę już wracać na skraj,
do kleju, który był tak mocny, że 
rozwiązywał mi usta i zagadki końca.
Poczekaj chwilę na początek.
Opowiem ci historię z życia,
rżniętą na przedramieniu.
Więc było tak, że odchodziły nerwy
podskórnie i nie odeszły za darmo.

Osiedle powoli nabierało kolorów.
Mnie zaczęły psuć się zęby,
bo zjadałem się od wewnątrz.
Przejeżdżając Morię, niektórzy uciekali
w wir wiary i tonęli, kiedy bóg był
bardzo blisko - miał ich w dupie,
na wyciągnięcie ręki. Na talerzu
wciąż to samo, ale żyłem z przyzwyczajenia.

A gdy miałem dość, kładłem się
na płaskim polu Bauhausu, tnąc się 
z wiernymi, którzy śpiewali Ave Ave Amway.
Zbyt wolny, (czytaj "free of charge"),
przeźroczysty jak wenflon. A Baśka 
była najszybsza. Jak wypierdoliła,
to od razu w kosmos.
Ilość odsłon: 3202

Komentarze

imre

2-42-42-42-4

listopad 07, 2018 00:34

Ciężki temat a czyta się lekko. To na plus.
Dobrze piszesz.

Pozdrawiam

Leszek.J

2-52-52-52-5

listopad 06, 2018 21:39

Widzę że na początku był klej a później kolejne etapy po których już można wszystko robić i wszystko widzieć.
Dobry wiersz
Pozdrawiam

aidegaart

2-52-5

listopad 06, 2018 20:45

Dziękuję za komentarze.
Jesteśmy ludźmi i możemy wszystko.
Pozdrawiam

Marcin Legenza

2-42-42-4

listopad 04, 2018 23:16

Świetna poezja - ale nie trzeba przecież ciebie chwalić, co? Dla mnie jest pozytywnie. To cześć.

Poeman

2-3

listopad 04, 2018 22:49

Obejrzyj leno Trainspotting, obydwa

Lena Pelowska

2-52-5

listopad 04, 2018 22:37

Tematy nieco mi nieznane, ale wiersz ma szansę stać się kultowym.

Poeman

2-3

listopad 04, 2018 21:58

To jest jak pieśń straceńców

Poeman

2-3

listopad 04, 2018 21:55

https://www.youtube.com/watch?v=EUY2kJE0AZE

Nuria Nowak

2-42-42-42-4

listopad 04, 2018 21:49

Znałam ćpunów tzw. makowych...później zmieniali "zainteresowania", aż kiedy " A Baśka

była najszybsza. Jak wypierdoliła,

to od razu w kosmos."....zobaczyli, nie tylko patrzyli...i jak to się mawia : wyszli na ludzi.

Świetny wiersz.

Poeman

2-3

listopad 04, 2018 21:49

Można się zaciągnąć ze słoika, i zaburzyć postrzeganie świata