Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript, który jest wymagany aby wygodnie korzystać ze wszystkich funkcji
naszego serwisu.
Proponujemy, abyś zaktualizował/zaktualizowała Twoją przeglądarkę na nowocześniejszą, na
przykład
Google Chrome
lub
Operę
Oczywiście jeśli nie chcesz zaktualizować swojej przeglądarki, nie zmuszamy Cię do tego, nadal możesz przeglądać
bez większych problemów nasze zasoby.
Komentarze
imre
styczeń 27, 2019 14:12
Dziękuję Tomku.
Pozdrawiam
Tomek
styczeń 25, 2019 12:18
Mnie się podoba melodyka tekstu. Tekst "płynie", co - jak się zdaje - nie jest charakterystyczne dla haiku. Przystanąłem sobie.
Pozdrawiam.
imre
styczeń 25, 2019 04:19
Meszuge, Leno, bardzo Wam dziękuję za refleksję nad tekstem. Ja już prawie zapomniałem (o nim ).
Jest mi bardzo miło, że i ja mogę przeczytać i pomyśleć przy Waszej chwili zatrzymania
Pozdrawiam. Dobrego dnia!
meszuge
styczeń 24, 2019 18:35
Witaj, imre
Moim zdaniem, to haiku wnosi bardzo konkretną myśl - bardzo prawdziwą: zestawienie płytkiej wody do głębokiej wody ('rzucać na głęboką wodę'') - liście płyną i w tej, i tej wodzie --. wybór drogi życia...
podoba mi się
Lena Pelowska
styczeń 24, 2019 15:29
to jest wg mnie bardzo dobre haiku. ono nie wnosi jakiejś konkretnej myśli, ale wnosi moment zatrzymania się, refleksji nad upływem czasu.
to chyba przejaw zen, pustki, czegoś co trudniej zrozumieć Europejczykowi, ale może Japończyk zrozumiałby to szybciej. Pozdrawiam serdecznie
imre
grudzień 06, 2018 00:01
Joasiu, Leszku bardzo Wam dziękuję za odwiedziny. za chwilę spędząną nad tą wodą.
Pozdrawiam serdecznie :)
Joanna-d-m
grudzień 05, 2018 20:40
myślę, że ta jesień to tegoroczna jesień; długa, piękna i baaardzo ciepła.
- lubię chłodzić stopy właśnie w ten sposób :)
pozdrawiam :)
Leszek.J
grudzień 05, 2018 19:42
Skoro płyną liście to jest jesień a więc rzeka chłodzi te stopy i to jeszcze jak!
Ale haiku dobre
Pozdrawiam
imre
grudzień 05, 2018 13:04
Dziękuję drogie Panie za wizytę a zwłaszcza za zatrzymanie się tu na chwilę
Moje serce chociaż zrodziło się u źródeł Białej, tam gdzie Fałat rozmiękczał swoje farby, to niewatpliwie Soła jest mi wybranką i tak jak kiedyś jako dziecko jeździłem na jej szerokie kamieńce tak dziś zabieram nad nią swoje dzieci...
Życzę wszystkim spokojnego dnia
Pozdrawiam
Lena Pelowska
grudzień 05, 2018 10:11
To haiku mnie zatrzymało. Chwilę nad nim jeszcze pomyślę. Pozdrawiam