Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

W jego klasku widzę ciebie

Lśnisz na nim niczym promyk
Słońca znikasz pojawisz się
I tak bez końca.

Śnisz mi się po nocach
widzę cię w księżycu i
Jedno cześnie czuję trochę
Twojego dotyku.

Nie zapomnę tego księżyca
W który krychałaś się całe
Swoje życie ponieważ byłaś
Najpiękniejszą gwiazdą na tej
Planecie a szczególnie nocą
W pięknym ciepłym lecie.

Ilość odsłon: 972

Komentarze

grudzień 08, 2018 12:26

cześć Oskar
wiesz co
skoro miałeś odwagę zaprezentować nam swój utwór
to zachęcam byś odważył się również odnieść do komentarzy, do uwag, do sugestii
odezwij się do komentujących
przecież poświęcili Tobie swój czas
przywitali
przeczytali
zagadnęli
a to milczenie z twojej strony
brak odzewu
i brak poprawek w tekście
nie zachęca do kolejnych odwiedzin u Ciebie
a u mnie wręcz wywołuje myśl, że to Twoje konto, to taka aranżacja na trzynastolatka, ściema, mistyfikacja
ot tak dla jaj
wygłupy -
a to już niemile widziane
oszukiwanie
czytelnika

co Ty na to?

grudzień 08, 2018 00:52

Zwłaszcza miłość ale i gniew to trudne do opanowania uczucia. Dlatego warto np pisać o nich A tym samym próbować je okiełznać. Warunkiem jest by tekst swój czytać i poprawiać gdy ma błędy. Warto to robić już teraz gdy jak piszesz-jesteś młodym człowiekiem.

Sama treść zrozumiała choć przejaskrawiona

Powodzenia
Pozdrawiam

grudzień 07, 2018 20:16

Niedbałość i fuszerka (żeby nie powiedzieć „niechlujstwo”)
Zgadzam się w 100% z komentarzem niżej.
Pozdrawiam

grudzień 07, 2018 19:35

Usuń najpierw błędy i nie śpiesz się z publikowaniem
Pozdrawiam