Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript, który jest wymagany aby wygodnie korzystać ze wszystkich funkcji naszego serwisu. Proponujemy, abyś zaktualizował/zaktualizowała Twoją przeglądarkę na nowocześniejszą, na przykład Google Chrome lub Operę Oczywiście jeśli nie chcesz zaktualizować swojej przeglądarki, nie zmuszamy Cię do tego, nadal możesz przeglądać bez większych problemów nasze zasoby.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Ada

Ranga dogmatu

Zawierzam słowom.
Do nich kieruję odważne pytanie,
czy mogę ponownie wejść do rzeki,
w cień topoli i dębu z liściem
przydatnym na wieńce dla tych,
którzy pogodzili się z podróżą.

Dzień taki wietrzny,
kłębią się fragmenty rozmów.
Znajduję brzmienie warte zapisu:
sztuka ma wymiar wewnętrzny
i tylko prawda się liczy.

Pochylam głowę.
Szczerość prosi o milczenie.
Nie przekonały mnie twarze mistrzów,

tracę grunt pod nogami

Ilość odsłon: 1021

2-4 2-4 2-4 2-4

grudzień 08, 2018 00:27

Zwłaszcza dwie pierwsze strofy zatrzymują głęboką treścią

Dziękuję. To dla mnie dobry wiersz

Pozdrawiam

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

grudzień 07, 2018 22:45

Dziękuję Joanno:)

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

grudzień 07, 2018 22:44

Leszku.
powtórzę za Herbertem: jestem szczęśliwy czyli wyzbyty złudzeń.

2-5

grudzień 07, 2018 20:37

Przeczytałam, przeczytałam i jeszcze raz przeczytałam i za każdym razem z coraz większym podobaniem

Pozdrawiam serdecznie

2-5 2-5 2-5 2-5

grudzień 07, 2018 20:08

To całkiem dobry wiersz, zatrzymał mnie
Pozdrawiam