elawalczak: Ostatnia wieczerza. Serwis poetycki.

Znacie? To posłuchajcie:)

“Ostatnia wieczerza”

Trzynastu mężczyzn usiadło przy jednym stole.

Odbyli męską rozmowę.

Jestem Szymon, syn Jonasza, rybak z Betsaidy. Tylko rybak.

Jam jest Mateusz. Wyżej stoję od was. Więcej jem, więcej czytam. – Gdyby żył dzisiaj, byłby kimś. -Jestem poborcą podatkowym.

Jam jest Paweł. Byłem już raz martwy. Nie osądzam.

Jakub i Jan byli braćmi. Podobnie jak Jakub i Juda Tadeusz, synowie Alfeusza. Tylko braćmi.

Nie było wśród nich kobiety, dlatego Piotr czuł się niezręcznie.

– Pesach – powiedział Jezus. Zacznijmy panowie sprzątanie od serca, grzechów i złych myśli.

– Z czego to wino? Spytał Tomasz, zwany Niedowiarkiem, Bartłomieja z Ptolemaidy.

– Z jabłek i z cynamonu. Podaj mi chleb i kawałek jagnięcia, siedzisz bliżej bracie – uśmiechnął się do Szymona Gorliwego.

– Pesach, to również znaczy “ominąć” – sprecyzował myśl Judasz i spuścił wzrok.

– Jedzcie panowie. Dziś wykład o śmierci. Nie pij zbyt dużo Judaszu, dla ciebie sprzątanie serca nic nie znaczy. Widzę to w twoich oczach. To krąg mężczyzn, którzy są podobni. Opuszczasz wzrok co chwilę. Śmierć przyjdzie z twojej ręki. Zanim zdradzisz, zdradzę ci tajemnicę. Tego jeszcze nie słyszałeś: “Kto powie tej górze: Podnieś się i rzuć w morze, a nie wątpi w duszy lecz wierzy, że spełni się to, co mówi, tak mu się stanie”

– To nie jest męskie widzenie świata – powiedział Judasz.

– Jak wam się zdaje panowie? “Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała.”

– To nieroztropne – rzekł Judasz, rzucił ostatnie spojrzenie i wyszedł.

Piotr dolał sobie wina, zmieszany nieobecnością kobiet.

– Jestem tylko rybakiem, morze jest mi bliskie. Ufam – powiedział Szymon – Andrzej, brat Piotra zgodzi się ze mną. Rybacy trzymają się razem.

Tomasz, zwany Niedowiarkiem skierował wzrok w stronę Piotra:

– Widzę Piotrze! Nie pożądaj nawet w myślach przy tym stole.

Piotr wodził wzrokiem – pierwszy rzucę kamieniem w kobietę nieczystą – skłamał.

Siedziało w kręgu dwunastu mężczyzn. Ostatni raz biesiadowali w tym gronie.

Podjęli decyzję za nas.

Nie ufam rozmowom mężczyzn, przy których nie ma kobiet.

Stworzyłabym inny krąg decyzyjny, gdybym była Bogiem.

Elżbieta Walczak "Jestem niegrzeczna"