lu*
tajemnica
niemal
dotykam cię
pieśnią wznosi się niedotykalność
tajemnicę twarzy
wyszukuję ustami
tak pada deszcz
leciutko na policzki i rzęsy
na ramiona
jestem tu
nieodgadniona
cicha
w krzyku żył
moje zdziwienie sięga twojego nadgarstka
ramion niewiecznego ukołysania
żyję
Ilość odsłon: 1033
Komentarze
lu*
styczeń 11, 2019 10:38
Dziękuję serdecznie za komentarze!
Tomek
styczeń 10, 2019 16:40
...żyjesz.
Dziwna
styczeń 10, 2019 13:57
dla mnie to erotyk
o takich bardzo subtelnych i delikatnych kształtach
taki czuły i tkliwy
toteż dotyk jest tu bardzo łagodny, finezyjny
ale wnikliwy
:)
z podobaniem,Lu*
pozdrawiam:)
iśka
styczeń 10, 2019 09:15
niezwykle wymownie i subtelnie:)pozdrawiam
lu*
styczeń 09, 2019 22:22
Bardzo mi miło, że wpadliście na chwilkę do mnie:)
Leszku - no ja myślę, że się podoba:))) Żartuję:)
Pasjo, "niedotykalność" delikatnie podkreśla to niemal duchowe przeżycie, myślę, że słowo "nienamacalne" od razu przeniosłoby nas w inny obraz. Tak mi się niefajnie skojarzyło z macaniem, a jak widzisz nie o to tu chodzi.
Zaś zwrot "ramion niewiecznego ukołysania" miał podkreślić naszą kruchość i świadomość przemijania.
Dziękuję Wam serdecznie i pozdrawiam!.
Konto usunięte
styczeń 09, 2019 21:47
bardzo dobre, ale trochę bym poprawiła "niedotyklaność" na "nienamacalne" np i "ramion wiecznego nieukołysania" np... świetnie da się wyczuć emocje w twoich wierszach, ciekawa wycieczka w świat uczuć, zabieraj mnie częściej ;)
Pozdrawiam
Leszek.J
styczeń 09, 2019 19:59
Są tu delikatne pieszczoty, takie bardzo kobiece i obiecujące.
Podoba mi się
Pozdrawiam