Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Niepostrzeżenie w morza urasta głębinie

Fala, która w niebiosach szuka dla się tronu.

Niepochwytna dla oka w narodzin godzinie,

Olbrzymieje tym śpieszniej, im bliższa jest zgonu.


Cicha bywa, gdy wzbiera nad sióstr zmarłych tłumem,

Aż załamie się w miejscu, gdzie się skędzierzawi,

Wówczas, węsząc śmierć spodem, burzy się i wrzawi,

I uderza o brzegi swym podśmiertnym szumem.


I z tym szumem malejąc pada na kolana

I na ląd pozgonne wysypuje śniegi.

Czy zaszumisz po śmierci, duszo przewezbrana?

Czy uderzysz raz jeszcze o znajome brzegi?

Ilość odsłon: 1268

Komentarze

Nie znaleziono żadnych komentarzy.