Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

samotna

jest tylko częścią większej całości

bytem niepełnym

 

mężczyźni niczym chmury zatrzymują się

na chwilę wiatr przewiewa ich z prędkością

burz z błyskawicami

 

po gromach następuje czas deszczu

okładów na spuchnięte powieki

i decyzji że to ostatni raz

 

postanowienie rozpływa się szybko skupiając

na kolejnej chmurze o męskich kształtach

w głowie niczym w moździerzu tłucze 

miłość trwa krócej niż małżeństwo

owocem dziecko śpiące za ścianą

 

ale to obok

przy niej wciąż jest wakat                                                                    
Ilość odsłon: 1095

Komentarze

luty 17, 2019 11:16

Samotność to chyba największe przekleństwo wielu ludzi.

Imre, zawsze miło Ciebie gościć. Pozdrawiam.

luty 17, 2019 01:27

Bardzo sugestywny wiersz, nie tyle o (ofierze ) przemocy co o potwornej w niej samotności.

Puenta bardzo do mnie przemawia

Pozdrawiam

luty 14, 2019 12:41

Dziękuję m a r s, za odwiedziny.

luty 13, 2019 23:31

Jest dramatyczno-liryczna sytuacja, ale opisana wprost środkami poetyckiego wyrazu, jakie każdy zna. Spróbuj zmusić czytelnika do żalu bez epatowania bezpośrednimi obrazami. Czasem wystarczy słowo lub kontekst. Pozdrawiam

luty 13, 2019 20:40

David, masz rację. Poprawiłam.

Dzięki za czytanie i słowo.

luty 13, 2019 13:16

..."wyładowania i błyskawice" to w zasadzie jedno __z czegoś trzeba zrezygnować ...tym bardziej, że zaraz po tym piszesz "po gromach..."

Poza tym podoba mi się
...ot taki 'typus', co najczęściej nie trafia

Pozdrawiam
.

luty 12, 2019 21:49

Dzięki Marcinie :)

luty 12, 2019 21:10

Ogólnie, te pięć strof, które napisałaś są w porządku...

luty 12, 2019 20:29

Też współczuję peelce tej pogoni za mężczyzną...bo czy to takie szczęście, taka słodycz na patyku , której szybko ubywa ?

Pozdrawiam Leszku :)

luty 12, 2019 20:01

Można tylko współczuć peelce, ale mężczyźni przecież nie wszyscy tacy sami, jest dużo małżeństw i stałych par
Pozdrawiam