Dziwna
***
wokół pustynia tka swoją nić
oplata żalem
jak samotny liść
przebija chmury
przeszywa przestrzeń we mnie
zbiegły się blizny
jak fale powietrza
jak nici pajęcze
jak wiotkie obłoki
w ciemność owinięte
wśród pustych pól w oczach
Ilość odsłon: 1106
Komentarze
Leszek.J
luty 26, 2019 12:36
Nostalgia i tęsknota, te dwa słowa pasują mi do tego wiersza i na nich poprzestanę.
Wiersz dociera do mnie
Pozdrawiam
Dziwna
luty 24, 2019 14:46
wielkie dzięki!
Lu
Joasiu
wielkie!
wielkie!
Joanna-d-m
luty 23, 2019 21:41
Przepraszam miało być:
CIEBIE
Joanna-d-m
luty 23, 2019 21:31
Przyszłam do Ciecie Ewo , bo Smutek i Ból po...
i Wielka Nicość na Przyszłość
- to bardzo, bardzo smutny wiersz
i chciałabym pocieszyć bohaterkę tego wiersza
ale wydaje się, że klucza nie zostawiła pod wycieraczką
tylko
w umówionym
miejscu
Pozdrawiam serdecznie
lu*
luty 23, 2019 17:39
Czasem trzeba się przyzwyczaić do czyjegoś sposobu mówienia, patrzenia,dotyku.
Myślę, że miałam szczęście wejść w Twój świat, który nam tu opowiadasz - jak dziecko.
Tak najbardziej lubię. Ufać i nie zadawać zbędnych pytań. Być blisko. Tak po prostu.
Dziwna
luty 23, 2019 16:53
wepchnęła się ta pustynia sama mi do wiersza
Xlax
sama samiusieńka...
bez żadnego związku frazeologicznego z nitką...
a nitka zawisła mi nad głową...
i wisiała...
i zaglądała w oczy...
no i tak to zeszły się nasze drogi
w jednym wierszu
:)
serio:)
nie bądź małej wiary, Xlax
ja tu Bogu ducha winna jestem...
pozdrawiam oczywiście:)
x l a x
luty 23, 2019 15:38
Masz może jakiś związek frazeologiczny pustyni z tkactwem w języku polskim? Może nie doczytałem ;-) pozdrawiam