Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



   wokół pustynia tka swoją nić
   oplata żalem
   jak samotny liść
   przebija chmury
   przeszywa przestrzeń we mnie
   zbiegły się blizny

   jak fale powietrza
   jak nici pajęcze
   jak wiotkie obłoki
   w ciemność owinięte
   wśród pustych pól w oczach
Ilość odsłon: 1106

Komentarze

luty 26, 2019 12:36

Nostalgia i tęsknota, te dwa słowa pasują mi do tego wiersza i na nich poprzestanę.
Wiersz dociera do mnie
Pozdrawiam

luty 24, 2019 14:46

wielkie dzięki!
Lu
Joasiu
wielkie!
wielkie!

luty 23, 2019 21:41

Przepraszam miało być:
CIEBIE

luty 23, 2019 21:31

Przyszłam do Ciecie Ewo , bo Smutek i Ból po...
i Wielka Nicość na Przyszłość
- to bardzo, bardzo smutny wiersz
i chciałabym pocieszyć bohaterkę tego wiersza
ale wydaje się, że klucza nie zostawiła pod wycieraczką
tylko
w umówionym
miejscu

Pozdrawiam serdecznie


lu*

2-5

luty 23, 2019 17:39

Czasem trzeba się przyzwyczaić do czyjegoś sposobu mówienia, patrzenia,dotyku.

Myślę, że miałam szczęście wejść w Twój świat, który nam tu opowiadasz - jak dziecko.
Tak najbardziej lubię. Ufać i nie zadawać zbędnych pytań. Być blisko. Tak po prostu.

luty 23, 2019 16:53

wepchnęła się ta pustynia sama mi do wiersza
Xlax
sama samiusieńka...
bez żadnego związku frazeologicznego z nitką...
a nitka zawisła mi nad głową...
i wisiała...
i zaglądała w oczy...
no i tak to zeszły się nasze drogi
w jednym wierszu
:)
serio:)
nie bądź małej wiary, Xlax
ja tu Bogu ducha winna jestem...

pozdrawiam oczywiście:)

luty 23, 2019 15:38

Masz może jakiś związek frazeologiczny pustyni z tkactwem w języku polskim? Może nie doczytałem ;-) pozdrawiam