Ada
Dobrostan
Dziwne cienie
rozsiały się we mnie.
Wiem, dokąd prowadzą
ich niewyraźne kroki.
Uśpiona woda nie wprawi w ruch
młyńskiego koła; spokojnie
przelewa wspomnienia.
Chcę wraz z rzeką wpłynąć
do wielkiej delty. Czekam,
aż łuk niespodziewanie
wypuści strzałę. Na razie
znajduję oparcie w lirycznym
zapisie między błyskami
Ilość odsłon: 1130
Komentarze
Ada
marzec 14, 2019 22:53
Nata - miło. że się podoba:)
Ada
marzec 14, 2019 22:49
Leszku - dziękuję:)
Leszek.J
marzec 14, 2019 21:39
Krótko ale treściwie, jestem na tak
Pozdrawiam
Nata
marzec 14, 2019 18:19
druga strofa najbardziej mi się podoba, ciekawe porównania, całość stanowczo na plus.
pozdrawiam,
Nata