Ada
'Pliniusz Młodszy'
Jak mam rozumieć
przekaz mentorskich listów,
jeśli mrok zarządza czasem
i szarą wstęgą okrywa miasta.
W ciemności gubimy twarze
- rosną cienie o gęstych splotach.
Z ukrycia łatwiej snuć wyroki,
wojować toledańskim mieczem.
Świat nie zginął od wybuchu
Wezuwiusza, a słowa źle służą,
gdy wchodzimy w czyste symbole.
Zamykam pas ciszy.Tęsknię
za dziką, zwierzęcą naturą
i tego się nie wstydzę
przekaz mentorskich listów,
jeśli mrok zarządza czasem
i szarą wstęgą okrywa miasta.
W ciemności gubimy twarze
- rosną cienie o gęstych splotach.
Z ukrycia łatwiej snuć wyroki,
wojować toledańskim mieczem.
Świat nie zginął od wybuchu
Wezuwiusza, a słowa źle służą,
gdy wchodzimy w czyste symbole.
Zamykam pas ciszy.Tęsknię
za dziką, zwierzęcą naturą
i tego się nie wstydzę
Ilość odsłon: 1073
Komentarze
Ada
marzec 23, 2019 17:31
Przepraszam najmocniej - to do Leszka kieruję ten komentarz:)
Ada
marzec 23, 2019 17:29
Januszu, dostrzegłam pewną analogię w ostatnich wydarzeniach - stąd wiersz. Pozdrawiam:)
Leszek.J
marzec 22, 2019 20:30
Dzięki temu wierszowi dowiedziałem się coś o Pliniuszu Młodszym.
Sam wiersz jest też niczego sobie
Pozdrawiam