tylko ON
:)

tylko Bóg się w takie idealne kanony może wpisać
:)

ale, że co?
że wchodzę w kanon obrazowania GO, choćby przez to, że z wielkiej?
nie, nie, po prostu czuję potrzebę takiego zapisu, moją wewnętrzną potrzebę
że obrazuję peela tak, a nie inaczej?
to też potrzeba danej chwili,
chwili zagubienia, dostrzeżenia człowieczej małości w zestawieniu z całym ogromem wszechświata
i to pragnienie poznawania, doznawania, odczuwania
i szukanie, i szukanie, i szukanie
i ten ciągły pęd
i ten ciągły bieg...

i już na pewno nie wpisuję się w kanony wiążące się z idealną formą, z idealnymi proporcjami w składnikach wiersza :)

ale Ty nie łamiesz kanonów
a bardziej wchodzisz w kanony, którym nie warto imho służyć :)

jestem przeciw Go
jeśli już, to może kursywką lekko zaznacz
czytelnik albo poczuje dyże go
albo nie
WIelka litera nic tu nie zmieni

dzięki, Zenon

też myślisz, że za dużo tego?

poprawiałam ten wiersz parę razy
skracałam
zmieniałam
przestawiałam -
bo to stary wiersz

nie mówię, że to wersja ostateczna -
nadal mi zgrzyta

ale forma nie do ruszenia:)

Powiem tylko "Apocalypse now".
Pozdrawiam serdecznie.

taki był zamysł na wiersz
w takiej właśnie formie
w formie opisu
i On tutaj koniecznie z dużej
KONIECZNIE
pierwotnie wszystko oprócz ON było z małej
i chyba do takiego zapisu wrócę

grzybowa
zamknęłaś w pewnych ramach przepis na wiersz uznając, że wszystko co wystaje poza jest złe
i to właśnie jest złe:)
moim zdaniem warto eksperymentować
podjąć ryzyko złamania kanonów
:)

Go - małą, niezależnie od szacunku
tekst przypomina opis snu
gdy śnie się woda - to źle
chyba, że brudna :)

za dużo tego opisywania, i to prawie w każdej linijce od czasownika

trudno mi sobie wyobrazić szelesty słomy, gdy wkoło woda :)

od słomy w dół jest źle
ponad słomą - czyta się
ale bardziej jak prozę, niż wiersz