Pozdrawiam Januszu :) Dzięki!

Witaj Lu koncówka najbardziej mnie wkręciła )))pozdrawiam

"no to plotę"! :)))

Dziękuję Wojtku!

Unicestwić język małej l. Zostawić tak jak jest? Oto jest pytanie! :)))

Czy Janka może mówić tak jak mówi, chociaż to się źle czyta?!

Czekam na Wasze... odczucia. odniesienia, odpowiedzi...

Podoba mi się

Pozdrawiam

Dziękuję serdecznie! Przyjdę jak pochodzę po polach :)))

drabina wittgensteina
odrzucenie jej dobrze robi każdemu tekstowi
kiedyś się też broniłam
a teraz jestem wdzięczna za tę wskazówkę
więc się dzielę

To co mówi Janka musi być podkreślone. Jedyne co mi przyszło do głowy, to zapisać tak jak pamiętam. To jest wtedy prawdziwe, jak te dwa lśniące warkocze, potem jeden, coraz krótszy, który rozczesywałam i patrzyłam jak robi się coraz cieńszy.

Co robić?

gwara ok, ale ten zapis nie oddaje gwary naturalnej, tylko sztuczną
ciężko zapisać gwarę, mam tu "Na Wojciecha" - scenariusz pisany gwarą - też nie udało mi się oddać brzmienia i jeśli sama to przeczytam, to ok, ale jak ktoś z liter zrobi słowa mówione - "nie bedzie to groło" :)

Dziękuję Grzybowa, cieszę się z Pani komentarza!
Pozwólmy Jance mówić po swojemu. To język mojego dzieciństwa i w takich miejscach nie umiem z niego rezygnować. Dla mnie to nie tylko sentymentalna ścieżka do świata małej l. To zapis i melodia. Czuję to gdy czytam, czuję, że nie zmyślam, nie oszukuję! A to jest dla mnie najważniejsze. Tego nauczyła mnie Janka. Zagadywała tak samo do sąsiadki, jak i do "panów dyrektorów", zawsze z otwartością, pokorą i zrozumieniem. Według zasady - "popacz sie, taki ucony, a mozna z nim pogodać prawie o wszystkim" :)))