Toya

przeniesienia

nie zagrzejemy miejsca

choć tyle wokół ognia

piec zimny i myśli jak kry

dryfujące u źródła

może z przyzwyczajenia a może nie ma już dróg

które były tu nie dalej jak wczoraj

zjawiła się śmierć

odesłałam ją skąd przyszła

później długo stałam na półpiętrze

i ani w górę ani w dół

jakby było to najlepsze miejsce na przeczekanie

chwili która trwa odrobinę dłużej niż powinna

karygodne

karygodne że istnieją jeszcze domy

których nie sposób dogrzać

choćby spalić wszystkie książki i obrazy

razem z ramami i kozetką do patroszenia demonów

bierz się

bierz nie pytaj

za którymś razem zrozumiesz

że ciało nie służy do wychodzenia

a ryzyko otarcia jest na tyle realne

że lepiej zawrócić wiersz

w pół drogi do chodnika

Ilość odsłon: 861

grzybowa

2-5

maj 05, 2019 23:20

mars - ale chodnik brzmi trochę jak chłodnik :)

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

maj 05, 2019 23:02

Zgodzę się z poprzednikami, że wiersz dobry - taki bezpretensjonalny, pisany 'ludzkim językiem'. Jedynie to samotne "karygodne" brzmi po pensjonarsku; no i zakończenie trochę rozczarowuje - "w pół drogi do chodnika" nic nie mówi; wspominasz żar, to może "do kominka" lub "domowego ogniska", ale chodnik...?? Pozdrawiam

Toya

2-4 2-4 2-4 2-4