Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Milo w likwidacji

na koniec języka Drawer


uwielbiam przegrywać z rakiją.
uwierzysz? tu nie ma co szukać
drugiego dnia.
odruchowo przetrząsam kieszenie.
w tle kołacze się myśl. niema katarynka
rodem z lombardu czeka
na zwój lub nowy, perforowany bęben.
samo życie na nim rozpisane.

na nową modłę
kolejny dzień walczę z nałogiem.
zaduszę wszystkich, którzy za dusze zmarłych
nie raczą wypić. łapy im poprzetrącam,
by nie wystawały bezczelnie z ziemi,
jak te szczątki w prijedor.

daj nam deszczowej piosenki. jej
refren po dziś dzień mi się śni.
tylko oddychać już się nie chce.
Ilość odsłon: 3165

Komentarze

x l a x

2-52-52-52-52-5

lipiec 23, 2019 11:30

Przemawia, i to dosadnie. Dzięki

grzybowa

2-5

lipiec 23, 2019 11:20

świetny

David przez fau

2-5

lipiec 23, 2019 08:53

...dziękuję

_ja oddycham z przyzwyczajenia ...taki głupi odruch ;)