aidegaart
gdzie śpią polski
1. czarne na białym nie jest wierszem
czarne w czarnym to jest wiersz
czarne piszą wiersze
białe się przewraca
2. wysiadam w jednej z polsk
schodzi ze mnie miasto
piję na stacji w jednej z polsk
łamię komuś serce na stacji w jednej z polsk
fotografuję swastyki na stacji w jednej z polsk
spisują mnie na stacji w jednej z polsk
łamaną angielszczyzną próbują wytłumaczyć
że nie ma stacji w jednej z polsk
idę szosą gdzie pełno krzyży
psy przywiązane do drzewa w jednej z polsk
opuszczam stację w jednej z polsk
patrzę na łany zboża w tle tli się las
3. sarna wychodzi na drogę
konflikt wisi w prostkach
gdzie latarnie oświetlają pole
księżyc nade mną wypełnia się helem
przejeżdżam rembertów herbertem
samochodem dla mas
Ilość odsłon: 2525
Komentarze
grzybowa
sierpień 01, 2019 22:54
trzecia część - te prostki to ma być nazwa własna skojarzona z parostkami czy literówka czy jeszcze coś innego?
ładna ta 3 część bardzo
a ta z polskami - nie do końca, taka litanijna jakaś i w ogóle "polsk" jakoś tak strasznie brzmi, niewygodnie (jak "módl")
x l a x
sierpień 01, 2019 12:59
Oryginalna konwencja z tymi polskami. Jest ciekawie i dobitnie. ;-)
Mister D.
sierpień 01, 2019 10:13
Ale czytany, z odpowiednim akcentowaniem, rytmem i energią, mógłby wybrzmieć właściwie. Takie punktowanie.
imre
sierpień 01, 2019 08:59
1 i 3 jest dla mnie świetne
2 trochę mnie zmęczyła, przyciął bym lub zredagował formę. Ale to mój osobisty odbiór.
Pozdrawiam
lu*
lipiec 31, 2019 14:41
Dobry i gorzki ten wiersz.
Mister D.
lipiec 30, 2019 22:14
Nie wiem czy nie za dużo tych polsk, ale są dobre miejsca w wierszu.
Leszek.J
lipiec 30, 2019 21:22
Ciekawa forma, treść jeszcze przetrawiam w sobie
Pozdrawiam